DECEMBER 2014
Dina Kolk, circusartieste
een interview
In ons buurtje wonen tal van verassende persoonlijkheden.
In deze uitgave van ons krantje laten we Dina Kolk aan het woord,
ooit circusartieste.
Als kind wist Dina al, later ga ik naar de acrobatenschool. Dat leek haar zo leuk. Dol was ze op het circus. Zo gebeurde het dat ze, 15 jaar oud, naar de acrobatenschool ging om zich te bekwamen in grond- en luchtacrobatiek. Ze genoot met volle teugen.
Uiteindelijk specialiseerde zij zich in de luchtacrobatiek maar deed ook grondacrobatiek.
Op de vraag of ze ooit bang is geweest antwoordde Dina: “Nee, ik was helemaal niet bang. Nooit.”
Na de opleiding vertrok Dina naar Ierland en voegde zich daar bij een theatergezelschap. “De sfeer was daar heel warm. Je werd meteen opgenomen.” Twee keer per dag trad ze op. Ondersteboven hing ze dan in de (hoge) trapeze, gezeten op een fiets. “De fiets in de trapeze viel onder mijn verantwoording,” aldus Dina. Op een dag ontdekte Dina dat ze helemaal verliefd was op de clown...
Daarna vertrok jonge Dina met een ander gezelschap naar Engeland om daar op te treden. De trapeze daar was heel hoog, 120 Feet hoog. Nooit was er, in die tijd, een vangnet onder de trapeze. Het was ook veel te duur om je tegen vallen uit de trapeze te verzekeren. Nu is dat anders, nu is een vangnet onder de trapeze verplicht. Dina: “Ik heb nooit gedacht: ik val. Een keertje ben ik eruit gevallen maar had niets gebroken”.
In Engeland deed ze het programma Flying cycling Dutch atoms (vliegende Hollandse atomen die snel ronddraaien). Ze hing dan ondersteboven aan de hoge trapeze en draaide dan heel hard rond. Veel werd er buiten in de openlucht opgetreden, vertelt Dina vol enthousiasme.
Toen kwam ze in aanraking met iemand bij het theater (nu wordt het circus genoemd) Boltini. Ze werd aangenomen om in de trapeze te werken (trapée). Kunstjes deed ze als: in de trapeze aan je tanden hangen of aan je hielen. Beresterk was ze in die tijd.
Over het theater Boltini zegt Dina: “Je hoorde daar bij de familie. Je doet alles met elkaar, bent altijd in gezelschap, het was zo’n warme groep.”
Na een seizoen bij Boltini te hebben gewerkt ging ze opnieuw naar Engeland om daar te werken. Een arts was in die tijd niet aan een circus verbonden. Je moest ook altijd jezelf schmincken.
Daar ontmoette Dina haar man, een schoonduiker. Trouwde en verliet het circus (altijd een circus zonder dieren).
Op de vraag hoe ze terugkijkt op de tijd als circusartieste zegt Dina: “Met volle teugen heb ik in die tijd genoten. Ik heb het leven in een circus daarna vreselijk gemist. Tegenwoordig doen ze acts die wij in onze tijd ook al deden.”
Helena
Dina Kolk, circusartieste
een interview
In ons buurtje wonen tal van verassende persoonlijkheden.
In deze uitgave van ons krantje laten we Dina Kolk aan het woord,
ooit circusartieste.
Als kind wist Dina al, later ga ik naar de acrobatenschool. Dat leek haar zo leuk. Dol was ze op het circus. Zo gebeurde het dat ze, 15 jaar oud, naar de acrobatenschool ging om zich te bekwamen in grond- en luchtacrobatiek. Ze genoot met volle teugen.
Op de vraag of ze ooit bang is geweest antwoordde Dina: “Nee, ik was helemaal niet bang. Nooit.”
Na de opleiding vertrok Dina naar Ierland en voegde zich daar bij een theatergezelschap. “De sfeer was daar heel warm. Je werd meteen opgenomen.” Twee keer per dag trad ze op. Ondersteboven hing ze dan in de (hoge) trapeze, gezeten op een fiets. “De fiets in de trapeze viel onder mijn verantwoording,” aldus Dina. Op een dag ontdekte Dina dat ze helemaal verliefd was op de clown...
Daarna vertrok jonge Dina met een ander gezelschap naar Engeland om daar op te treden. De trapeze daar was heel hoog, 120 Feet hoog. Nooit was er, in die tijd, een vangnet onder de trapeze. Het was ook veel te duur om je tegen vallen uit de trapeze te verzekeren. Nu is dat anders, nu is een vangnet onder de trapeze verplicht. Dina: “Ik heb nooit gedacht: ik val. Een keertje ben ik eruit gevallen maar had niets gebroken”.
In Engeland deed ze het programma Flying cycling Dutch atoms (vliegende Hollandse atomen die snel ronddraaien). Ze hing dan ondersteboven aan de hoge trapeze en draaide dan heel hard rond. Veel werd er buiten in de openlucht opgetreden, vertelt Dina vol enthousiasme.
Over het theater Boltini zegt Dina: “Je hoorde daar bij de familie. Je doet alles met elkaar, bent altijd in gezelschap, het was zo’n warme groep.”
Na een seizoen bij Boltini te hebben gewerkt ging ze opnieuw naar Engeland om daar te werken. Een arts was in die tijd niet aan een circus verbonden. Je moest ook altijd jezelf schmincken.
Daar ontmoette Dina haar man, een schoonduiker. Trouwde en verliet het circus (altijd een circus zonder dieren).
Op de vraag hoe ze terugkijkt op de tijd als circusartieste zegt Dina: “Met volle teugen heb ik in die tijd genoten. Ik heb het leven in een circus daarna vreselijk gemist. Tegenwoordig doen ze acts die wij in onze tijd ook al deden.”
Helena
DECEMBER 2014
Babbeltrucs
Het lijkt zo een makkelijk te voorkomen iets. Als ik iemand op de man/vrouw afvraag zegt iedereen het overkomt mij niet.
Echter, de realiteit is anders. Het komt meer voor dan u denkt. Ik denk zelfs dat we als politie geen zicht hebben op de reële cijfers, want er komt ook nog een boel schaamte bij kijken.
Voorbeelden
Ik zal een paar voorbeelden schetsen.
Voorstellen als nieuwe buren en er komt plotseling een levering van iets en er is geen geld in huis, even lenen.
Men kan ook komen kennismaken, als nieuwe buren, tijdens het naar het toilet gaan o.i.d. is de woning doorzocht en zijn er spullen weg. Collectes, altijd vragen en goed bekijken van het legitimatiebewijs.
Zo zijn er nog wel meer voorbeelden te geven. Echter, wat mij altijd opvalt bij de slachtoffers, men is altijd naar de daders toe super netjes en vriendelijk. Ik zou in deze willen adviseren blijf vooral zo vriendelijk en beleefd maar wees iets meer wantrouwig.
Jaap Rozekrans,
Buurtregisseur Schinkelbuurt
Mocht u nog vragen hebben, mail me gerust: jaap.rozekrans@politie.nl
Babbeltrucs
Het lijkt zo een makkelijk te voorkomen iets. Als ik iemand op de man/vrouw afvraag zegt iedereen het overkomt mij niet.
Echter, de realiteit is anders. Het komt meer voor dan u denkt. Ik denk zelfs dat we als politie geen zicht hebben op de reële cijfers, want er komt ook nog een boel schaamte bij kijken.
Voorbeelden
Ik zal een paar voorbeelden schetsen.
Voorstellen als nieuwe buren en er komt plotseling een levering van iets en er is geen geld in huis, even lenen.
Men kan ook komen kennismaken, als nieuwe buren, tijdens het naar het toilet gaan o.i.d. is de woning doorzocht en zijn er spullen weg. Collectes, altijd vragen en goed bekijken van het legitimatiebewijs.
Zo zijn er nog wel meer voorbeelden te geven. Echter, wat mij altijd opvalt bij de slachtoffers, men is altijd naar de daders toe super netjes en vriendelijk. Ik zou in deze willen adviseren blijf vooral zo vriendelijk en beleefd maar wees iets meer wantrouwig.
Jaap Rozekrans,
Buurtregisseur Schinkelbuurt
Mocht u nog vragen hebben, mail me gerust: jaap.rozekrans@politie.nl
Abonneren op:
Posts (Atom)